ชื่อเรื่อง/Title	โมเดลเชิงสาเหตุพหุระดับพฤติกรรมที่พึงประสงค์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นในสังคมพหุวัฒนธรรม จังหวัดสตูล / Multilevel Causal Model the Desirable Student Behavior for Lower Secondary School Students in Multi ? Cultural Society in Satun Province
	บทคัดย่อ/Abstract	การวิจัยเรื่อง โมเดลเชิงสาเหตุพหุระดับพฤติกรรมที่พึงประสงค์ของนักเรียนชั้นมัธยม ศึกษาตอนต้นในสังคมพหุวัฒนธรรมจังหวัดสตูล มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อตรวจสอบความตรงของโมเดลเชิงสาเหตุพหุระดับพฤติกรรมที่พึงประสงค์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นในสังคมพหุวัฒนธรรมจังหวัดสตูล ที่พัฒนาขึ้นกับข้อมูลเชิงประจักษ์ 2) เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมที่พึงประสงค์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นในสังคมพหุวัฒนธรรมจังหวัดสตูล กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยคือ นักเรียน 632 คน ซึ่งกลุ่มตัวอย่างได้มาโดยการสุ่มแบบสองขั้นตอน ขั้นตอนแรกเป็นการสุ่มโรงเรียนด้วยวิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้นตามขนาดของโรงเรียนและระดับชั้นที่เรียน ขั้นตอนที่สองเป็นการสุ่มนักเรียนด้วยวิธีการสุ่มแบบอย่างง่าย สำหรับเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามสำหรับนักเรียน จำนวน 1 ฉบับ การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติบรรยายและการวิเคราะห์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันพหุระดับ และการวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้างพหุระดับ ตัวแปรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ประกอบด้วย (1) ตัวแปรทำนายระดับบุคคล ได้แก่ ลักษณะมุ่งอนาคต สัมพันธภาพ และความฉลาดทางอารมณ์ (2) ตัวแปรทำนายระดับห้องเรียน ได้แก่ บรรยากาศในชั้นเรียน และคุณภาพครูที่ปรึกษา (3) ตัวแปรตามคือ พฤติกรรมที่พึงประสงค์ของนักเรียน การเป็นลูกที่ดี การเป็นนักเรียนที่ดี และการเป็นคนดีของสังคม ผลการวิจัยที่สำคัญสรุปได้ดังนี้ (1) พฤติกรรมที่พึงประสงค์ของนักเรียน ด้านการเป็นลูกที่ดี และด้านการเป็นนักเรียนที่ดี มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก ส่วนด้านการเป็นคนดีของสังคม มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับค่อนข้างมาก (2) โมเดลสมการโครงสร้างพหุระดับพฤติกรรมที่พึงประสงค์ของนักเรียนมีความสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ (?^2= 609.66, df = 209, ?^2/df = 2.92, CFI = 0.932, TLI = 0.912, RMSEA = 0.055, SRMRW = 0.024, SRMRB = 0.043) (3) ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมที่พึงประสงค์ของนักเรียน พบว่า ปัจจัยระดับบุคคลที่ส่งผลต่อพฤติกรรมที่พึงประสงค์ของนักเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ คือ ปัจจัยลักษณะมุ่งอนาคต ซึ่งประกอบไปด้วย ด้านการคาดการณ์ไกล ด้านการวางแผนและแก้ปัญหา และด้านการรู้จักรอคอยและเพียรพยายาม และปัจจัยสัมพันธภาพ ได้แก่ สัมพันธภาพภายในครอบครัว สัมพันธภาพระหว่างนักเรียนกับครู และสัมพันธภาพระหว่างนักเรียนกับเพื่อน ส่วนปัจจัยระดับห้องเรียนส่งผลต่อพฤติกรรมที่พึงประสงค์ของนักเรียนอย่างไม่มีนัยสำคัญ ทั้งนี้ชุดของตัวแปรทำนายระดับบุคคลและระดับห้องเรียนสามารถอธิบายความแปรปรวนในพฤติกรรมที่พึงประสงค์ของนักเรียนได้ร้อยละ 84.3 และ 83.9 ตามลำดับ
	ผู้ทำ/Author	Name ไลลา, โต๊ะเด็น Organization คณะศึกษาศาสตร์. ภาควิชาประเมินผลและวิจัยทางการศึกษา
	เนื้อหา/Content	Cover Abstract Acknowledgements Contens Chapter1 Chapter2 Chapter3 Chapter4 Chapter5 References Appendix Vitae
	กลุ่มหัวเรื่อง:	--สตูล วิถีชีวิตและประเพณี
	Contributor:	Name: ชิดชนก เชิงเชาว์ Roles: ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์
	Publisher:	Name : มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี Address : ปัตตานี (Pattani)
	Year:	2560
	Type:	วิทยานิพนธ์/THESES
	Copyrights :
	Counter :	320
	Counter Mobile:	18