 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
1. จังหวัดนราธิวาสสามารถแก้ไขปัญหาความยากจนและปัญหายาเสพติดได้ดีกว่าจังหวัดปัตตานี ในขณะที่จังหวัดปัตตานีสามารถแก้ไขปัญหาคอรัปชั่นได้ดีกว่าจังหวัดนราธิวาส ตลอดช่วงเวลาของการทดลอง จังหวัดนราธิวาสไม่ปะสบความสำเร็จในการแก้ปัญหาการชุมนุมเรียกร้องของประชาชนในขณะที่ในระยะที่สองของการทดลอง จังหวัดปัตตานีสามารถแก้ไขปัญหาการชุมนุมเรียกร้องได้ในระดับจังหวัด
2. ความพึงพอใจของกลุ่มประชาชน องค์กรปกครอส่วนท้องถิ่นและกลุ่มข้าราชการที่มีต่อการบริหารราชการในจังหวัดนราธิวาสต่ำกว่าจังหวัดปัตตานีในทุกด้านและทุกกลุ่ม
Evaluation of an Experimental Chief Executive Officer
(CEO) Governor Program: A Case Study of Narathiwat
and Pattani Naran Sriviha1, Chidchanok Cheongchao2, Srisomphob Jitphiromsri3, Adisai Rungvichaniwat4, Manop Jitphusa5 and Jiraphan Dema6
1 Ph.D.(Educational Administration), Assistant Professor,
2 Ph.D.(Educational Research and Testing), Associate Professor,Department of Educational Evaluation and Research, Faculty of Education,
3 Ph.D.(Political Science), Assistant Professor,
Department of Social Sciences, Faculty of Humanities and Social Science,
4.Ph.D.(Polymer Technology), Lecturer,Department of Rubber Technology and Polymer Science, Faculty of Science and Technology,
5 M.A.(Social Work), Assistant Professor,Department of Social Sciences, Faculty of Humanities and Social Science,
6 M.A.(Educational Technology), Lecturer,Department of Educational Technology, Faculty of Education, Prince of Songkla University
This study aimed to compare the effectiveness and efficiency of the provincial administration in an experimental province (Narathiwat) under the CEO Governor administration with its comparative province (Pattani) under the traditional administration. Drawn through cluster and simple random sampling, the samples consisted of local people, local administration organizations, and government officials of each province. A questionnaire was used in data collection; percentages, arithmetic mean,
standard deviation and t-test were used in data analysis. It was found that:
1. Narathiwat could handle poverty and drug abuse problems more efficiently than Pattani while Pattani could handle corruption problems more efficiently than Narathiwat. Throughout the experimental period, Narathiwat was not successful in coping with the demonstration of local people
whereas Pattani, during its second phase, could handle the demonstration successfully at a provincial level.
2. The satisfaction of local people, local administration organizations, and government officials toward administration in Narathiwat was lower than that in Pattani in all aspects.
| Name | Naran Sriviha |
| Organization | Prince of Songkla University, Faculty of Education |
| Name | Chidchonok Cheongchao |
| Organization | Prince of Songkla University, Faculty of Education |
| Name | Srisomphob Jitphiromsri |
| Organization | Prince of Songkla University, Faculty of Humanities and Social Science |
| Name | Adisai Rungvichaniwat |
| Organization | Prince of Songkla University, Faculty of Science and Technology |
| Name | Manop Jitphusa |
| Organization | Prince of Songkla University, Faculty of Humanities and Social Science |
| Name | Jiraphan Dema |
| Organization | Prince of Songkla University, Faculty of Education |
| Article |
--นโยบายและการพัฒนา
| Name | : | Prince of Songkla University, Pattani Campus |
| Address | : | Pattani |